uzun zaman yazmayınca tekrar yazmak pek kolay olmuyor benim için.
Hem çevremden gelen artık blogunu güncellemiyorsun serzenişleri hem de sevgili blog komşularımın nerelerdesin yorumlarından sonra iki kelam yazarak tekrar başlayayım istedim.
8 ayı geçmiş yazmayalı, zaman hem hızla geçivermiş hem de oldukça yavaş. Bir kaç kere niyetlensem de yazmaya, olmadı bir türlü.
Aslında en önemli sebep mayıs ayında babamı kaybetmemiz. Zaman hiç geçmeyecek gibi geliyor insana tatsız,tuzsuz; ama, hayat devam ediyor işte!
Yüreğindeki hüzünle, hasretle yaşamaya devam ediyorsun, elinden gelen okuyup dua etmek, başka şey ne çare. Hani derler ya ancak yaşayanlar bilir gerçekten öyle.Rabbim rahmet eylesin, nur içinde yatırsın inş.
Kızkardeşimin düğünü, sonrasında da taşınma ve çocukların okul telaşı vardı, Çocukların okul telaşı başladı, büyük oğlum 5. sınıfa, ortanca da 1. sınıfa başladı, biri sabahçı biri de öğlenci olunca, bir de evdeki küçükle bilgisayara oturmak mümkün olmadı. Ara ara tel.den blog komşularıma göz gezdirebiliyorum sadece. Hatta bir kaç blog komşumun tariflerimden deneyip sayfalarında kaynak göstererek paylaşmaları da mutlu etti beni. Zira internet dünyasında o kadar çok kaynak göstermeden paylaşım oluyorki maalesef:(
Ben de bu arkadaşları buradan paylaşarak teşekkür etmek istedim.
Sevgili Saliha, Sevgili Şirince Tatlar, Sevgili Hatice ve Sevgili Feyza inceliğiniz için çok teşekkür ediyor, sevgilerimi gönderiyorum.
Ayrıca merak edip yorum bırakan arkadaşlarıma da ilgileri için çok teşekkür ediyor, sevgilerimi gönderiyorum.
Bu arada blogger epey değişmiş, bakalım zamanla alışacağız inş.